- عرق الحلاوه (عِ قُلْ حَ وَ)
گیاهی است از تیره میخکها که ارتفاعش بین 40 تا 80 سانتیمتر است. ساقه اش راست و برگهایش بزرگ و متقابل و دارای رنگ سبز زیبا است. گلهایش بزرگ و معطر و معمولا\’ گلی رنگ (گاهی سفید) و شامل پنج کاسبرگ بهم پیوسته و پنج گلبرگ جدا و ده پرچم است. میوه اش کپسول است و دانه هایش قرمز رنگند. این گیاه در اماکن مرطوب و گودالها و اراضی نمناک میروید و قسمت مورد استفاده اش برگ و ریشه است. برگ وساقۀ آن دارای لعاب مخصوصی است که در آب کف میکند، لذا آن را ’صابونی’ مینامند. ریشه و ساقۀ زیرزمینی این گیاه را در تداوی بعنوان معرق و مدر و تصیفه کننده خون استعمال میکنند. در روماتیسم های مزمن نیز سابقا\’ آن را بکار میبردند. ریشه آن دارای یک ساپوتین و صمغ و مقداری رزین است. غاسول. صابونی. صابونیه. (فرهنگ فارسی معین). عجما. و رجوع به صابونی شود
